Jaarlijks trouw op post: de, ahum, “eenjarige” Erysimum:
Een maand later dan gewoonlijk: Bergenia cordifolia (schoenlappersplant):
Vijvervoorjaarsfavoriet: de dotterbloem (Caltha palustris):
Het ganse jaar door aanwezig: viooltjes:
Doet het prima in de overwegend beschaduwde (verhoogde) plantenbak: Heucherella:
Kale grond is thans wijlen:
Anemonen tieren welig:
De grote sering staat vol knoppen. Vorig jaar op deze datum waren de bloemen reeds present:
Kater Waldo zoekt de schaduw op:
De laatste der Mohikanen:
Ei zo na klaar om te bloeien: Erythronium:
Brunnera macrophylla (Kaukasisch vergeet-me-nietje):
De blauweregen (Wisteria sinensis) staat (nog maar) in knop:
Dit lijkt sterk op Alliaria petiolata (Look-zonder-look), maar het blad is danig verschillend. Iemand?
De schaduwminnende Epimedium laat het beste van zichzelf zien:
Ribes:
Vorig jaar al in bloei, nu pas ontluikend: Dicentra spectabilis (Gebroken hartje):
Her en der leuken frisgroene toeven de tuin op:
Het amfibiepoeltje. De (sterk waterzuiverende) gele lissen floreren. Zo ook de eendenkroos, helaas:
Nog eventjes: Muscari botryoides ofte blauwe druifjes:
De Hosta’s (hartlelies) richten hun neuzen op:
Hetzelfde geldt voor de meiklokjes (Convallaria majalis):
Madam Menck ruimt de winterrestanten op…
… en ontmost vervolgens op een geheel ecologische manier de dolomietpaadjes:
Sommige planten hebben het door bepaalde omstandigheden moeilijker om zich te manifesteren:
De sierrabarber dekt binnen de kortste keren dit stuk rubberrand van het amfibiepoeltje. Bodembedekkers pakken weldra de rest aan:
Forsythia (Chinees klokje) in volle glorie:
En tot slot: een zich ijverig ontrollende varen:
Commentaren op dit fotologje zijn HIER zeer welkom.
[ Foto’s: Menck ]