Vier januari.
De dagen nauwelijks langer,
binnen rekken de kaarsen
hun vlam naar de sterren
buiten scharrelt een vogel
als teken van leven.
Als wanhoop gelijk loopt
met het donker
zie ik, bij toeval,
aan de voet van de kerselaar
groene sprieten van bollen.
Ter vergelijking: dezelfde situatie halfweg augustus 2014:
De sierappel (Malus ‘Red Sentinel’) schenkt de vogels volop vreugde:
De Chimonanthus praecox (Winterzoet of meloenboompje) staat thans volop in bloei:
Maar ook de Viburnum farreri doet dapper doch minder uitbundig mee:
De blauweregen (Wisteria sinensis):
De bolacacia’s worden pas volgende maand van hun takken ontdaan:
De Weigela draagt een wel erg vreemde bloem. Ze is overgewaaid uit buurmans tuin:
Helleborus foetidus:
Noch immer da: Hydrangea (in pot):
De Nemesia laat de eerste winterprikken niet aan zijn hart komen:
En hetzelfde gold tot begin deze week wonderwel voor de Cestrum elegans, een tropische plant. Ondertussen werd ze overgeplaatst naar de serre:
Salvia ‘Hot Lips’ staat sinds eergisteren ook in de kas:
Groenblijvende varens zijn een aanwinst voor de winterse tuin:
Zohra tussen Salvia’s (links) en Euphorbia’s (rechts):
’s Winters is duidelijk te zien hoe wild de Duitse Pijp (Aristolochia durior) om zich heen slaat:
De laatste der Mohikanen, vermoed ik:
Vol verwachting: de knoppen van deze clematis houden zich reeds klaar voor het voorjaar:
En andere clematissen zijn dan ’s winters weer op hun mooist (Clematis cirrhosa ‘Freckles’):
[ Foto’s: Menck | Twaait ]
Commentaren op deze log zijn HIER zeer welkom.
[ PicMenck is een aanvullend fotoblog van TWAAIT; reacties ontvang ik dan ook met graagte op het corresponderende schrijfsel aldaar. ]
PICMENCK 